Op 15 april 1989 begint in de Chinese hoofdstad Peking een studentenopstand op het Plein van de Hemelse Vrede, het Tiananmenplein. Het protest duurt acht weken, tot 4 juni. Dan wordt het hardhandig neergeslagen. Deze studentenopstand is het eerste massale protest tegen de Communistische Partij van China (CCP).
Een grote groep studenten en intellectuelen, democraten en hervormingsgezinden trekt woelig door de stad en bezet het Plein van de Hemelse Vrede. Ze doen dit kort na het overlijden van Hu Yaobang, een voormalige secretaris-generaal van de CCP, die geliefd was bij de studenten. Maar niet bij de partij zelf: die ontheft hem in 1987 uit zijn functie omdat hij te zachtmoedig zou zijn opgetreden, onder meer tijdens eerdere studentenprotesten.
Na het overlijden van Hu Yaobang worden er marsen georganiseerd ter nagedachtenis van de overledene. De studentenleiders zien een mogelijkheid om vanuit deze marsen een protestdemonstratie op te zetten. En die wordt een revolte.
Op 3 en 4 juni 1989 onderdrukt het Chinese leger met geweld de volksprotesten in het centrum van Peking. Op het plein zelf sterven geen mensen; het wordt na onderhandelingen tussen het leger en de studenten vreedzaam geëvacueerd, tegen de dreigende achtergrond van naderende tanks. Maar zelfs Amnesty International moet toegeven dat in andere delen van de stad tussen enkele honderden en enkele duizenden mensen omkomen. Volgens persberichten, onder verwijzing naar bronnen bij het Chinese Rode Kruis, vallen er gedurende die week in heel Peking 2600 doden onder opstandelingen en militairen, en zijn er ook 7000 gewonden.
Aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
Dit artikel, cartoon of podcast wordt u aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
Door een jaarlijkse of maandelijkse bijdragen financieren de Vrienden van Doorbraak de publicatie van de gratis toegankelijke artikels, podcasts, cartoons of video-uitzendingen op doorbraak.be. Onze vrienden krijgen ook korting in de Doorbraak winkel en exclusieve uitnodigingen.
Hartelijk dank voor uw steun als Vriend van Doorbraak.
